Een paar jaar geleden ben ik bij Marianne terechtgekomen in mijn zoektocht naar connectie met mijn innerlijke zelf. We weten allemaal dat we een buitenkant en een binnenkant hebben. Je denkt dat je best wel een goed idee hebt van wat je voelt en dat je eigenlijk een hand nodig hebt die je even over die brug heen helpt naar je binnenkant. Maar bij Marianne brengt die hand naar je diepste zijn, waar je niet alleen voelt en denkt, maar waar je ook dingen wéét die ver weggestopt zijn geraakt onder een stapel aan ervaringen, indrukken, beslissingen en de noodzaak om dóór te gaan – want dat moet nou eenmaal. Je komt weer in contact met alle versies van jezelf: klein kind, puber, jong-volwassene, volwassene en ontdekt weer wie je toen was, wat er toen belangrijk voor je was en wat je opzij geschoven hebt in je reis naar nu. Die stukken van jezelf die je opzij hebt geschoven, leer je weer toe te laten en ruimte te geven, waardoor je alle versies van jezelf ook weer toelaat in je leven – met als gevolg dat je weer sterker, en completer, in het nu staat.
––– Stephanie –––