Toen onze dochter (15 jaar), begin vorig schooljaar het niet kon opbrengen om naar school te gaan hebben wij als ouders direct hulp gezocht. Ze heeft eerder problemen gehad toen de overgang van groep 8 naar de brugklas in het zicht kwam. Er waren dagen bij dat ik haar letterlijk uit bed moest tillen en moest overdragen aan de leerkracht om haar op school te krijgen. Nu begin het schooljaar viel zij helemaal terug. In de jaren daarvoor hebben wij diverse therapieën bezocht, voor haar zelf, maar ook oudergesprekken gehad om te kijken hoe ze geholpen kon worden. Het duurde nu, begin vorig schooljaar lang voordat er weer hulp op gang kwam. Wachttijden zorgden ervoor dat ik onze dochter zag afglijden, steeds dieper in zichzelf gekeerd. Angst zorgde ervoor dat zij haar kamer niet meer afkwam. Zwarte dagen, waarbij ze niemand meer onder ogen durfde te komen. Ondertussen wil je als ouder dit niet zien, en je schreeuwt om aandacht en zoekt het internet af hoe je je dochter kan helpen. Ik werd door de situatie heel onzeker. Tijdens deze zoektocht kwam ik de site van Marianne tegen. En dit is wat ik zocht, zij leerde mij naar mij te kijken, voor mijzelf te zorgen, waardoor het beter gaat met mij en dus ook met onze dochter. Marianne helpt mij de onrust te omarmen, wat ik als enorm prettig en bijzonder heb mogen ervaren. Onze dochter maakt op dit moment stappen om terug te keren op school, en de stappen die zij hiervoor moet maken, bedenkt zijzelf. Als ouder ben ik zo dankbaar om op deze manier begeleid te worden door Marianne.
––– Susan –––